زندگینامه ابوالعلاء شوشتری + عکس
زندگینامه ابوالعلاء شوشتری + عکس
ابوالعلاء شوشتری یا بوالعلاء شُشتری شاعر ایرانی پارسیگوی (بی‌دیوان) سده ۴ هجری است. او در زمان سامانیان می‌زیست.
او در سدهٔ چهارم هجری زندگی می‌کرده است. اما اطلاعات زیادی از زندگی او در دسترس نیست. ممکن است به دلیل لقبش از اهالی شوشتر باشد زیرا ضبط «شوشتری» با املای «ششتری» در گذشته رایج بوده است.
ضمنا گمان می‌رود منظور از ابوالعلا در یکی از ابیات منوچهری همین ابوالعلا ششتری باشد زیرا او را در ردیف شعرای فارسی زبان آورده است:
بوالعلاء و بوالعباس و بوسلیک و بوالمثل آنکه آمد از نوایح و آنکه آمد از هری
(منوچهری)
همچنین رادویانی او را نویسنده کتابی درباره عروض می‌داند.
در لغت‌نامهٔ دهخدا
در لعت‌نامهٔ دهخدا نوشته شده است: «تنها در لغت نامه اسدی ابیات ذیل از او دیده می‌شود:» و سپس این بیت‌ها آمده است.
بیاور آنکه گواهی دهد ز جام که من چهار گوهرم اندر چهار جای مدام
زمرد اندر تاکم عقیقم اندر غژب سهیلم اندر خم آفتابم اندر جام.
ای … من ای … تو انجیره گذاری سرگین خوری و قی کنی و باک نداری
ریچاله گری پیشه گرفتی تو همانا بخیره (کذا) در شیر بری کامه برآری.
چند شعر دیگر
تمام اشعار این قسمت از کتاب پیشاهنگان شعر پارسی نقل شده است.
نام بت من
تبری و کمانی و یکی نقش نشانه بنگار و بپیوند به‌سوفار یکی تیر
نام بت من بازشناسی بتمامی آن بت که به‌خوبیش قرین نیست به کشمیر
نرگس لاله‌گداز
همی گرست و همی نرگسانش لاله گداحت به زیر لالهٔ بگداخت نهفته زریر
خَلَق شود ز نشستِ دراز حُلّت مرد که گَنده گردد چون دیرماند آب غدیر
