نویسندگان زن ایرانی

کمی غزل لطفا

آهای آدما ازمن خرده نگیرید ازمنی که تنها دلخوشیم !دلبستن به مردی بود که مرا تبدیل به لیلی کرد اما افسوس اومجنونی بودکه هنوز دلش را در لا به لای دختری موطلایی جاگذاشته بود. سایه قاسمی(سمیرا)

کنارم که هستی گم می شوم در لا به لای عطر نفس هایت به راستی باتو نفس کشیدنم برای من یک جور خاصی خواستنی تر می شود سایه قاسمی(سمیرا)

آسوده بخواب بانو این روز ها هیچ کس پیچ و تاب موهایت را نمی فهمد سایه قاسمی‌(‌سمیرا‌)

بی تو زمستانم که هیچ بهار و تابستان و پاییزم یخ زده است سایه قاسمی(سمیرا)

دلم کودکی ام را می خواهد کودکی که تو بودی من بودم دنیایی مملو از خنده و شادی بود تو بزرگ شدی من بزرگ شدم ازتو برایم در خاطرات کودکی هایمان سایه ای مانده ازتو اکنون من برای ارامش قلبم اسمم را گذاشتم سایه سایه قاسمی(سمیرا)

روز مرگم..

زمین و زمان...

من نمی خواهم بعد تو زنده بمانم

قلم و کاغذ ، دو دوست همیشه گی من

دلنوشته هایم برای توست

من قسم خوردم...

آنکس که زندگی ام را از افقی به عمودی تغیر داد

نت به نت تا عشق

سارا زمانی فر از نویسندگان پر کار خوزستانی میباشند ، هیمو عزیزیان عزیز مصاحبه ای با ایشان انجام داده است که جای دارد از زحمت ایشان بابت این مصاحبه نیز تشکر کنیم ، با بیوگرافی سارا زمانی فر همراه ما باشید خودت رو کامل معرفی کن. سارا زمانی فر هستم متاهل و یک پسر دارم ۲۲سالم و ساکن خوزستان…

وطن خاک و آبت تندیس جسم من است

دلنامه

یک دم با چند جرعه شعر

خط خطی های یک نویسنده..

من گلبرگ های پژمرده ی روی زمینم...

کلمات قاصرند از بیان لحظات

من یک زنم.کانون زندگی...

کلماتم را نفس بکش عزیزم...

حال و هوای این روزهایم

تقدیرم را

واژه های خون آلود من

غزل بزن باران

درد های روزگار،زخم های ماندگار