یادداشت ناصر ملک مطیعی برای درگذشت مازیار پرتو
ناصر ملک مطیعی، بازیگر، نوشت:
«مازیار پرتو» رفیق و همکار قدیمی و دوست‌داشتنی، از خوبان روزگار بود که به آنچه «باید» و«شایسته» او بود، نرسید. شرمندگی همچنان برای ما باقی است که چرا زمان و فضای زندگی امروز، مهلت و مجالی برای ادای دین و احترام به «پرتو» و امثال او باقی نمی‌گذارد. در گذشته‌های دور و سال‌های خاطره‌انگیز پدر و مادرها و روزگار باهم‌بودن‌ها، اوضاع و احوال طور دیگری بود. رفتن‌ها هم، آرامش بیشتری داشت و اینچنین، ناگهانی و غافلگیر‌کننده نبود. تا روغنی در فانوس زندگی بود، وجودها هم، گرمابخش و روشنی‌بخش بود. هنگامی که روغن به آخر می‌رسید…
آهسته‌آهسته، شمع حیات، سوسو می‌زد و کم‌کم خاموش می‌شد. تامل و فرصتی هم بود برای بازماندگان که قدر بدانند و حق‌شناس و شاکر باشند و از دوستی‌ها و دلبستگی‌ها بهره‌مند شوند… چه باید کرد؟ ما هنوز در حال و هوای فرهنگ و سنت‌های ماندگار خودمان هستیم. هنوز و به‌درازای زمان برای دوستی و رفاقت سر از پا نمی‌شناسیم. راضی به تقدیر و سرنوشت هستیم و ایمان و اعتقاد به رفتن و کوچ، از این دنیای سست و بی‌بنیاد. آدمی گرفتار این کلاف سردرگم است اما می‌تواند در این گیرودار، نامی بزرگ و خاطره‌انگیز از خود باقی گذارد. شکر خدای را که «مازیار پرتو» چنین زیست. یادش گرامی باد.