بیوگرافی ابن بطوطه + عکس
بیوگرافی ابن بطوطه + عکس
ابن بطوطه محمد بن عبدالله بن محمد بن إبراهیم لَواتی طَنجی، ابوعبدالله، در شهر طَنجه سال ۷۰۳ ق/۱۳۰۴ م در مغرب به دنیا آمد و سال ۷۲۵ ه به سوی مکه عزیمت نمود و مصر، شام، حجاز، عراق، ایران، یمن، بحرین، ترکستان، میانرودان و بخشی از هند و چین، جاوه، شرق اروپا و شرق آفریقا را پیمود و سرانجام به مغرب نزد شاه ابی عنان از شاهان بنی مرین برگشت. سفر او ۲۷ سال به درازا کشید (۱۳۲۵-۱۳۵۲ م) و در مراکش سال ۷۷۹ ه/۱۳۷۷ م. درگذشت. ابن بطوطه تقریباً معاصر با مارکو پولو بود ولی بیش از سه برابر مارکوپولو راه پیمود. ابن بطوطه را میتوان یکی از بزرگ ترین سیاحان تاریخ بشری محسوب کرد.
زاده : دهم رجب، ۷۰۳ ق
طنجه, مغرب
درگذشته : ۷۷۹
مغرب
دین : اسلام
این جهانگرد معروف آمازیغی ۵ یا ۶ بار به ایران سفر نمود و در تمام سفرهای شرقی خود از زبان فارسی برای ارتباط با غیرعرب ها استفاده کرد. سفرهای او در دو سوی سواحل دریای فارس(خلیج فارس کنونی) و شهرهای فارس از جمله شیراز، خوزیه (خوزستان)، تُستر (شوشتر)، تبریز و خراسان خواندنی است. سفرنامه ابن بطوطه از کتاب های باارزش جغرافیایی سدههای میانه است.
سفرنامه ابن بطوطه
این سفرنامه که «تحفه الانظار فی غرائب الاسفار» نام دارد در قرن هشتم هجری و به دستور یکی از امرای مغرب نگاشته شدهاست. محتویات آن حاصل مشاهدات خود ابن بطوطه است. بیش از ۲۰٪ این کتاب به شرح و توصیف سفر ابن بطوطه به هندوستان و جزایر مالدیو اختصاص یافتهاست. وی درباره خلق و خوی مردم آن دیار و راه های بازرگانی آن با چین اطلاعات مهمی ارائه میکند. ابن بطوطه تنها نویسندهای در قرون وسطی است که اطلاعات مهمی درباره جزایر مالدیو، جنوب روسیه و آفریقا میدهد. بهترین تحقیق درمورد ابن بطوطه از سوی پروفسور عبدالهادی التازی صورت گرفته و کتاب دوجلدی او به زبان عربی هنوز به فارسی برگردان نشدهاست. Tuḥfat An-Naẓār Fī Gharā'ib Al-Amṣār Wa ʻAjā'ib Al-Asfār}} – الرحله «The Journey»)
متن عربی سفرنامه ابن بطوطه را دکتر محمدعلی موحد به فارسی ترجمه کرده است.
مکانهایی که مورد بازدید ابن بطوطه قرار گرفتند
ابن بطوطه در طول حیات خود بیش از ۱۱۷،۵۰۰ کیلومتر راه پیمود و میتوان طبق مرزبندی امروز گفت او به ۴۴ کشور سفر کرده است. ابن جُزَی نقل میکند که وی در پایان سفر خود گفته است: "من درواقع بحمدالله به آرزوی خود در این دنیا که همان سفر بر روی زمین است دست یافتم؛ افتخاری که افراد عادی دیگر به آن دست نیافتند."
فهرست شهرها و کشورهای سفرشده به قرار زیر است:
مغرب
طنجه
فاس
مراکش
تلمسان
ملیانه
الجزائر
بجیه
قسنطینه
عنابه
تونس
سوسه
صفاقس
قابس
طرابلس
مشرق عربی
قاهره
اسکندریه
دمیاط
بیت المقدس
بیت الحم
الخلیل
دمشق
اللَاذِقِیَّه
مصر
سوریه
مدینه – زیارت قبر پیامبر اسلام.
جده
مکه – حج.
رابغ
عمان
ظفار
ریاض(ریاض)
بحرین
الأحساء
تنگه هرمز
یمن
قطیف
اسپانیا
گرانادا
والنسیا
امپراطوری بیزانس و اروپای شرقی
قونیه
آنتالیا
بلغارستان
آزوف
کازان
رودخانه ولگا
قسطنطینیه
آسیای میانه
خوارزم خراسان (امروزی ازبستان, تاجیکستان, بلوچستان افغانستان)
بخارا و سمرقند
پښتانه
آسیای جنوبی
شمال هند
سند
مُلتان
دهلی
اوتار پرادش
گجارات
مهاراشترا
کوزهیکود
مالابر
پادشاهی پاندیان
بنگلادش
داکــا
سیلهت
مالدویو
سریلانکا
چین
کوان ژو – که وی آن را در کتابش شهر خران نامید
هانگزو —که وی آن را مدینه الخنساء نامید و آن را بزرگترین شهر آن زمان معرفی نمود،به طوری که عبور از آن سه روز پیاده به طول میانجامید.
پکن وی آنجا را شهر بسیار تمیزی معرفی میکند
آسیای جنوبی
برمه (میانمار)
سوماترا اندونزی
شبه جزیره مالایی مالزی
فیلیپین
سومالی
موگادیشو
زیلا
Swahili Coast
کیلوا کیسیوانی
مومباسا
امپراطوری مالی و افریقای غربی
تیمبوکتو
گئو
تاکدا
موریتانی
والتا
برنامه سفر از ۱۳۲۵ تا ۱۳۳۲ میلادی
خط سیر ابنبطوطه از شمال افریقا تا اسکندریه و قاهره و مصر علیا به قصد عبور از بحراحمر به جده و مکه و انجام فریضه حج بود، ولی به لحاظ ناامنی راه از آن جا به شام و فلسطین برگشت و از آن راه عازم مکه شد و پس از حج راهی عراق و موصل و دیاربکر و از آن راه داخل ایران گردید. سپس دوباره حج گزارد و به جنوب ایران از راه دریا و خشکی تا جزیره هرمز رسید. و برای نوبت سوم به حج رفته از راه مصر و شام به قسطنطنیه و آسیای صغیر و ترکستان و افغانستان و ایران و هند رفته هفت سال در دهلی بماند و از آنجا به چین رفت و پس از توقف حدود یکسالونیم در چین، از راه جزیره سیلان و بنگال و هند اقصی به جزیرهالعرب آمده به ظفار رسید. پس از بازدید مجدد از ایران و عراق و شام و مصر و انجام حج نوبت چهارم، به شمال افریقا آمده در مغرب در شهر (فاس) مدتی توقف کرده به غرناطه (آندلس) رفته و به افریقا برگشت و از بلاذ زُنج و مالی و کشورهای مجاور دیدن کرده به مغرب برگشت. این خطسیر در نقشه کتاب عبدالهادی التازی ضمیمه است. ابنبطوطه چهار بار و به تعبیری ۵ بار از نواحی مختلف، ایران دیدن کرده، اما هیچ گاه سراسر ایران را سیر نکرده است.