گفتگو با دانیال عبادی بازیگر سریال “معراجی ها”
دانیال عبادی را خیلی با آن گریم خاص در فیلم سینمایی «غیرمنتظره» شاید به خاطر نیاورید، امّا او با بازی در فیلم های «آن سوی پرچین»، «امشب شب مهتابه»، «قبرستان غیر انتفاعی» و «یکی از ما دو نفر» چند سالی است که بازیگر سینما محسوب می شود. او دو سال پیش برای اولین بار با سریال «راستش را بگو» (محمدرضا آهنج) تلویزیون را با ساختار سریال تجربه کرد و با شخصیت علی رضا مولایی به اندازه تمام تجارب سینمایی اش دیده شد بازیگر نقش خسرو سریال «معراجی ها»ی مسعود ده نمکی، مهمان یک فنجان چای «بانی فیلم» شد تا از دومین تجربه بازی اش در یک سریال تلویزیونی و البته ایفای این تیپ ـ کاراکتر در دو دوره سنی مختلف بگوید:
این روزهای دانیال عبادی چگونه می گذرد؟
ـ فیلم سینمایی «فرمول سیزده» را به کارگردانی آقای ناصر رفایی کار کردم که چند شب پیش فیلمبرداری آن به پایان رسید. آن کار به سینمای کودک و نوجوان هم مرتبط می شد که به جشنواره هم گویا رسیده است و احتمالاً برای جشنواره فجر هم می رسد. قبل از آن هم درگیر یک فیلم سینمایی دیگر بودم به کارگردانی آقای داود موثقی و تهیه کنندگی آقای ژکان به نام «کادو»، این روزها هم مشغول بررسی یکی- دو پیشنهاد هستم که به زودی انتخاب خواهم کرد.
سینما یا تلویزیون؟
ـ سینما…
برنامه ای برای کار مجدد در تلویزیون نداری؟
ـ فعلاً درگیر یکی- دو کار سینمایی می شوم تا بعد ببینم چه می شود.
برای حضور در تلویزیون چارچوب و مبنای خاصی دارید یا اینکه به کار خوب و تیم سازنده اکتفا می کنید؟
ـ اولاً من بگویم که کار آقای ده نمکی را به عنوان یک سریال تلویزیونی قرارداد نبستم، چون از من برای یک کار سینمایی دعوت کردند. حدود یک ماه بود از تصویربرداری سریال «معراجی ها» گذشته بود که برای بخش سینمایی دعوت شدم. امّا سیاست کار تغییر کرد و الان در بخش تلویزیونی هم حضور دارم.
در واقع برعکس اکثر بازیگران که در جریان نسخه سینمایی «معراجی ها» نبودند تو برای سینمایی دعوت شدی؟
ـ نه من خبر داشتم که این سریال قرار است ساخته شود، امّا خودم برای بخش سینمایی کار دعوت شدم. در واقع از وقتی که قرار شد یک نسخه سینمایی از دل این کار در بیاید، این شخصیت نوشته شد و به آن پرداخت بیشتری شد. با من از ابتدا در خصوص نسخه سینمایی گپ و گفت زده شد.
در کل به تلویزیون خیلی فکر نمی کنی چون بعد از سریال «راستش را بگو» هم…
ـ نه من دوست دارم کارهای خوب را تجربه کنم. همیشه از اتفاقات خوب استقبال می کنم. اگر روزی سریالی مثل «راستش را بگو» با آن کیفیت کار و فیلمنامه پیشنهاد شود، حتماً می پذیرم. چون آن نقش و سریال را دوست داشتم. ولی خب درحال حاضر بازیگر سینما محسوب می شوم…
خودت را در کل بازیگر مدیوم تلویزیون نمی دانی؟
ـ به هر حال من کارم را با سینما شروع کردم و همیشه در سینما بوده ام. نکته ای که وجود دارد این است که به نظر من مدیوم، خیلی در انتخاب نقش وکاراکتری که قرار است تو بازی کنی دخالت ندارد. چون مهم این است که به عنوان بازیگر نقشی که دوست داری و خصوصیات مدنظرت را دارد را درست انتخاب و بازی کنی. این می تواند در سینما باشد یا در تلویزیون، مهم این است که نقش را دوست داشته باشی و در کل آن کار بتواند تو را وسوسه کند. در حال حاضر ترجیحاً روی کارهای سینمایی ام بیشتر دقت و توجه دارم.
بعد از «راستش را بگو» پیشنهادی برای سریال داشتید؟
ـ چرا حتی قبل از کار آقای آهنج هم به من کار تلویزیونی پیشنهاد می شد. بازی در سریال برای کارگردان های خیلی خوب، حتی چند کارگردان سینمایی هم که به تلویزیون آمدند به من پیشنهاد دادند. امّا آن زمان در برنامه ریزی کاری من این نبود که بخواهم برای تلویزیون کار کنم. وقتی که سریال «راستش را بگو» پیشنهاد شد. از آنجا که آقای مصطفی رستگاری دوست خوب من نویسنده آن بودند، فیلمنامه را خواندم واقعاً شخصیت و قصه خیلی وسوسه کننده بود. یادم است آن زمان برای بازی در فیلمی به دفتر آقای ژکان دعوت شده بودم (که البته آن کار به نتیجه و تولید نرسید) آنجا هم حتی بحث از سریال «راستش را بگو» و شخصیت علیرضا مولایی بود. آن سریال به نظرم یک کار ویژه بود که نمی شد به راحتی از آن و البته نقش علیرضا مولایی گذشت.
شخصیت خسرو شاید متفاوت ترین نقشی بود که در این سالها از شما دیدیم. با چه انگیزه ای جلوی دوربین ده نمکی رفتید؟
ـ شخصیت متفاوت خسرو مهمترین انگیزه من برای قبول این نقش بود. در طول دوران حرفه ای یک بازیگر شاید، یک بار این اتفاق رخ بدهد که نقشی به تو پیشنهاد شود که آن را دوست داری. به نظرم آدم نباید در این شرایط فرصت را از دست بدهد. من نقش خسرو را دوست داشتم و سعی کردم از فرصت این کاراکتر متفاوت در طول دوران بازیگری ام استفاده کنم.
شخصیت از ابتدا با همین ویژگی های لوطی منشانه نوشته شده بود یا اینکه در طول کار و اجرا به این شکل و شمایل از اجرا دست پیدا کردید؟
ـ نه اندازه لوطی مسلک بودن خسرو تا این حد نبود. سعی کردیم با تعاملی که با آقای ده نمکی داشتیم، کم کم خسرو را به این سمت بکشیم. من با آقای ده نمکی صحبت کردم و دوست داشتم جنس لوطی بودن خسرو کمی پررنگ تر باشد. علاقه مند بودم این تجربه را با این جنس از بازی نیز به کارنامه ام اضافه کنم. آقای ده نمکی هم پذیرفتند. البته دوست نداشتم لوطی مسلک بودن آن، به سمت ضد قهرمان و لمپن برود که مخاطب او را دوست نداشته باشد. تلاشم را هم کردم و مراقب بودم سمت و سوی کاراکتر به آن طرف نرود. خسرو طوری طراحی شده بود که هر حرکتی انجام می دهد، دعوا، لحن، رفتار و… با دلیل منطقی است و همین نکته نشان از آن دارد که او یک ضد قهرمان دوست نداشتنی نیست. حالا امیدوارم این مسئله منتقل شده باشد.
البته بازیگران در جنس و جمال تو خیلی از بازی در این دست نقش ها به خصوص در این روزگار استقبال نمی کنند. جالب است که تو خسرو را با این نگاه دیدی و خودت حتی اصرار به این جنس از بازی داشتی؟
ـ من اصولاً به عنوان یک بازیگر دوست دارم نقش های مختلف را در شرایط متفاوت با گریم های خاص و متفاوت تجربه کنم. دوست دارم بازی را در شکل و شمایل خاص تجربه کنم. اگر خاطرتان باشد ورود من هم به عرصه بازیگری با یک گریم متفاوت بود…
فیلم غیرمنتظره…
ـ بله در آن فیلم صورت من کاملاً زیر ماسک رفته بود و به طور کامل بر هم ریخته بود. یادم می آید آقای عبدا… اسکندری طراح گریم آن فیلم گفتند. گریمی که در این فیلم تجربه می کنی، حداقل تا 10 سال آینده در سینما و تلویزیون تجربه نخواهی کرد. خیلی گریم سنگینی بود. من از ورودم با نقش و گریم خاص آمدم و هیچ گاه حس تدافعی برای نقش متفاوت یا گریم متفاوت نداشتم و حتی از آن استقبال هم کردم. اینجا هم با آقای ده نمکی و آقای ولد بیگی گفت و گوهایی داشتیم و خودم دوست داشتم صورتی را با این ویژگی تست کنم. جالب است بدانید من چند کار دیگر هم با همین شرایط دارم که اکران خواهد شد و شما خواهی دید که من اصولاً برای این دست نقش ها لحظه شماری می کنم.
الان حساسیت بازیگرهای خوش صورت در شما وجود ندارد؟
– واقعاً نه، ولی خیلی خوشحالم که شما متوجه این مسئله شدید! این برای من خیلی خوب است.
و اما لحن خسرو که خیلی لبه تیغ است و می تواند از او یک ضدقهرمان برخلاف خواسته شما بسازد. به خصوص در نسخه سینمایی که در مقابل قهرمان قرار می گیرد و …؟
– بله موافقم. خسرو در این کار دو بعد دارد در واقع ما او را در دوره سنی می بینیم. در دوره اول زندگی او ما او را در فلاش بک ها می بینیم که به دلیل اول مسیر لوطی گری اش خیلی درشت نماتر حرف می زند به قولی «Show of» (شو، آف) بیشتری دارد چون می خواهد جایگاه اش را در این تیپ- کاراکتر تثبیت کند و خودش را ثابت کند.
اولین مسئله روی استایل حرکتی و ایست ها نیز مؤثر است؟
– بله روی راه رفتن، حرف زدن، لحن و برخورد و … مؤثر است. چون باید به یک شرایط مناسب برسند. خسرو هم همینطور است. به طور مثال اگر او قرار است یک بزن بهادر باشد، ابتدای راه موقع راه رفتن در خیابان دستانش را دو برابر بیشتر از حالت عادی باز می‌کند. یک مدل دیگر حرف می زند. من آمدم به این رفتارها و اکت ها خوب فکر کردم. ترجیح دادم که در دوره اول یک مقدار درشت نماتر دیده شود، اما در دوره دوم سنی او (یعنی حال قصه سریال معراجی ها)، دیگر خسرو اسم و رسم خود را دارد، پس نیاز نیست که درشت نمایی در رفتار و لحن داشته باشد. او را در حال زندگی کردن، جور کردن پول برای چاله چوله های زندگی اش و… می بینیم که اتفاقاً کمرش را هم خم کرده است. در عین حال خودش را مدیون بی بی و مشتی می داند پس آن روی باز و دل خوش را همیشه با خودش در مقابل آنها همراه دارد. من سعی کردم این ریزه کاری ها را به خصوص در نمایش دو دوره سنی خسرو در کارم لحاظ کنم. امیدوار جواب داده باشد و تماشاگر حس خوبی از بازی من داشته و تماشاگر حس خوبی از بازی من داشته باشد، چون تمام تلاشم را کردم که چارچوبی را در کار لحاظ کنم.
نکته ای که در مورد این سریال به شدت مورد نقد واقع شده است، بحث گریم شما و بهاره افشاری در دو دوره سنی است. از زمان فلاش بک و خواستگاری تا امروز کلی زمان گذشته او پدر شده اما این تفاوت سن و سال در گریم شما مشهود نیست؟
– اتفاقاً خیلی روی خط و خطوط صورت من کار کردند تا آن ریختگی صورت مشهود باشد. حتی رنگ موها به سمت سپیدی رفته، سبیل کم شده، ریش ها سفید شده ولی …
قبول دارید که این تفاوت سنی (در حد 17-18 سال) منتقل نشده است؟
– واقعاً خودم هم نمی دانم چرا! واقعاً این تفاوت سن در عکس های تست گریم واضح بود. برای خودم هم جای سؤال دارد که چرا این تغییر سن و سال من در فیلم آنقدر که باید منتقل نمی شود. این مسئله را نه تنها از شما، که از خیلی های دیگر هم شنیده ام و برای خودم هم عجیب بود، اما تلاش همه گروه بر این بود که این تفاوت 18-17 سال در صورت من در بیاید و منتقل شود.
نمی دانم چه اتفاق افتاده که نشده…
به نظرم صورت تینیجری تو با گریم تغییر آنچنانی نداشته و این تفاوت سن و سال را باید به بازی ات منتقل می کردی ؟
– بله، قبول دارم. به همین دلیل اگر دقت کنید در فلاش بک ها با صدای ریز صحبت می کنم، سعی ام بر این بود که صدا خیلی خام تر باشد اما در حس و حال خسرو، حتی صدا سازی اتفاق افتاده تا او را با صدایی بم تر و پخته تر نمایش بدهم. اگر دقت کرده باشید تا حدودی متانت در رفتار و گفتار خسرو به وجود آوردم که امیدوارم منتقل شده باشد.
خودت ورژن سینمایی «معراجی ها» را بیشتر می پسندی یا سریال را؟
– من در کل شانزده جلسه با این پروژه قرارداد داشتم. در فیلمنامه ای که من خواندم قرار بود در ورژن سینمایی، خسرو خیلی بیشتر از این حرف ها باشد، اما نمی دانم سیاست کارگردان و تهیه کننده به چه سمتی رفت که انقدر بخش شهر در نسخه سینمایی کم رنگ شد؟ بیشتر بخش جبهه ای را ما در نسخه سینمایی دیدیم. من نسخه سینمایی را راستش را بخواهید خیلی دوست نداشتم چون خیلی از سکانس های من درآمده بود، اما سریال را به دلیل اینکه خودم و بازی خودم را بیشتر می بینم قطعاً بیشتر می پسندم.
کار با مسعود ده نمکی چه کیفیتی داشت؟
– کار با هر کارگردانی یک تجربه است. ما به عنوان بازیگر با هر کارگردانی که کار می کنیم تجربه ای به تجارب مان اضافه می کنیم. تعامل با آقای ده نمکی خیلی راحت است او پیشنهادها را خیلی خوب می شنود و در صورت نیاز مورد استفاده قرار می دهد. از این جهت من بسیار راضی ام که با این پروژه همکاری داشتم.
بانی فیلم
