بیوگرافی کامل سوسن تسلیمی + عکس
بیوگرافی کامل سوسن تسلیمی + عکس
سوسن تسلیمی (۱۳۲۸ رشت) بازیگر و کارگردان ایرانی تئاتر و سینما است. برخی وی را بهترین بازیگر زن تاریخ سینمای ایران مینامند.
زمینه فعالیت : هنرپیشه و کارگردان
ملیت : ایرانی – سوئدی
تولد : ۱۸ بهمن ماه ۱۳۲۸
رشت
والدین : منیژه آخوندنیا (بازیگر) – خسرو تسلیمی (تهیه کننده)
همسر(ها) : داریوش فرهنگ (جدا شده)
زندگی
او در سال ۱۳۲۸ در رشت متولد شد. پدرش خسرو تسلیمی (مدیر تولید و تهیه کننده)، مادرش منیره آخوندنیا (تسلیمی) (بازیگر) و برادرش سیروس تسلیمی (بازیگر) هر سه از چهرههای عرصهٔ فیلم و تئاتر میباشند.
او ماندگارترین بازیهای خود را در فیلمهایی از بهرام بیضایی یعنی چریکه تارا، مرگ یزدگرد، باشو غریبه کوچک و شاید وقتی دیگر ایفا کردهاست.
وی هماکنون در کشور سوئد اقامت دارد و به کارگردانی و بازیگری تئاتر مشغول است. وی در سال ۲۰۰۲ جایزه شخصیت ممتاز فرهنگی کشور سوئد را دریافت کردهاست و همچنین نامزد پست وزارت فرهنگ سوئد در کابینه سایه از سوی حزب بوروژواها (حزب پیروز درانتخابات سوئد) بود.
تئاتر
سوسن تسلیمی فعالیت در تئاتر را از سال ۱۳۵۰ آغاز کرد و در ضمن تحصیلات خود را در سال ۱۳۵۲ در رشته تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به پایان رساند و با داریوش فرهنگ (بازیگر و کارگردان) ازدواج کرد که این ازدواج به جدایی انجامید.
سینما
فعالیت سینمایی او با بازی در فیلم چریکه تارا (بهرام بیضایی) در سال ۱۳۵۷ شروع شد که بازی او در این فیلم، در جشنواره سن سباستین مورد تقدیر قرار گرفت. وی در سال ۱۳۶۳ در مجموعه سربداران ساخته محمدعلی نجفی بازی کرد. تسلیمی، در این مجموعه نقش «فاطمه» را بازی کرد که زن پرقدرتی بود. او مردپوشی میکرد و سوار اسب میشد و رهبر گروهی از جنگجویان بود. در سال ۱۳۶۴، در گیرودار جنگ ایران و عراق، تسلیمی ایده فیلم باشو غریبه کوچک را در طرح کوتاهی، با بیضایی در میان میگذارد و او هم که در آن زمان در اندیشه ساخت فیلمی درباره بچهها بوده، آن را میپذیرد و پرورش میدهد:
باشو غریبه کوچک
زنی گیلانی، بچه جنگزدهای از جنوب با نام باشو (عدنان عفراویان) را در پناه خودش میگیرد. باشو غریبه کوچک، در سال ۱۳۶۹ و در زمانی که سوسن تسلیمی در سوئد به سر میبرد، پس از پنج سال توقیف، اکران شد.
مهاجرت
او در سال ۱۳۶۶ به کشور سوئد مهاجرت کرد. اولین فیلمی که در سوئد بازی کرد فیلم «مرز» به کارگردانی رضا پارسا بود. در سال ۱۳۷۰ اولین تئاتر خود در سوئد به نام «مدآ» که کارگردانی و نوشتن متن و بازی آن همه به عهدهٔ خود او بود را به روی صحنه برد که این نمایش نامه در واقع از آثار کلاسیک یونان اقتباس شده بود و خود با کمک ماسکهای مختلف آن را بازی کرد. پیش از این کار در تئاتری به نام «آنگرد» بازی کرده بود.
از سال ۱۹۹۹ میلادی تا ۲۰۰۲ میلادی جزو هیئت مدیره انیستیتوی فیلم سوئد که مهمترین مرکز تصمیم گیرندهٔ فیلم سوئد است بود. و هم اکنون در وزارت فرهنگ سوئد از اعضای هیئت مشاورین تئاتر میباشد. همچنین تدریس بازیگری نیز از فعالیتهای وی در سوئد است. وی نمایشنامههای زیادی در سرتاسر سوئد اجرا کردهاست که اکثر آنها به زبان سوئدی اجرا شدهاند. او از سال ۱۹۹۹ میلادی دیگر در تئاتر بازی نکرد.
اولین کارگردانی
او اولین فیلمی که کارگردانی کرد فیلم«خانهٔ شیطان» بود که در جشنوارهٔ فیلم گوتنبرگ به عنوان فیلم افتتاحیه به نمایش درآمد و بعد از آن بیشتر به کارگردانی پرداخت. او سه فیلم سریالی برای تلویزیون سوئد کارگردانی کرد که یکی از آنهاکه فیلم یک ساعتهای به نام «عشق، عشق، عشق» که در مورد زندگی یک مادر و دختر سوئدی است بسیار مورد استقبال مردم قرار گرفت. سپس فیلم چهار ساعته «بازداشتگاه» را کارگردانی کرد. وی همچنین در طول این مدت علاوه بر کارگردانی فیلم چندین نمایش نامه تئاتر را نیز کارگردانی کرد که «مدیرعامل»از جدیدترین کارهای او در زمینه تئاتر است.
سانسور
تسلیمی درباره حجاب در فیلم «شاید وقتی دیگر» گفتهاست که برای تماشگران غیرایرانی حضور با حجاب حتی درهنگام خواب عجیب است برای جلوگیری از سانسور فیلم باشو غریبه کوچک تسلیمی مجبور بودهاست طوری بدود که بدن او زیاد تکان نخورد.
آثار
بازیگری سینما
۱۳۵۷ چریکه تارا (بهرام بیضایی)
۱۳۶۱ مرگ یزدگرد (بهرام بیضایی)
۱۳۶۴ مادیان (علی ژکان)
۱۳۶۵ باشو، غریبه کوچک (بهرام بیضایی)
۱۳۶۵ طلسم (داریوش فرهنگ)
۱۳۶۶ شاید وقتی دیگر… (بهرام بیضایی)
کارگردانی سینما
دنیای یک هرزه (در کشور سوئد)
خانه جهنمی (فیلم)
فیلمنامه
۱۳۶۴ کفشهای میرزا نوروز (محمد متوسلانی)، فیلمنامهنویس
تئاتر
۱۳۷۰ مدآ. نویسنده، کارگردان و بازیگر
تلویزیون
۱۳۵۲، حلقه جادو، کودک و نوجوان
۱۳۶۳، سربداران، کارگردان محمدعلی نجفی.
جایزهها
جایزهای برای بازی در نمایش «قربانی»،
۱۹۹۵ سلستینا (ریکس تیاترین، ۱۹۹۵)
۱۹۹۹ جایزهٔ بهترین بازیگر سال از طرف آکادمی سوئد برای نمایش «مدهآ».
تکرار نشدنیه