بیوگرافی کامل اردلان شجاع کاوه + عکس

بیوگرافی کامل اردلان شجاع کاوه + عکس

 

 

اردلان شجاع کاوه (زاده ۱۳۴۱ بیرجند، پدر و مادر اهل بابل، مازندران) بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون است .

تولد : سال ۱۳۴۱

بیرجند

تحصیلات : لیسانس بازیگری از دانشکده هنر های زیبای دانشگاه تهران و فوق لیسانس بازیگری از دانشگاه تربیت مدرس

 

فیلم‌شناسی

سینمایی

    لبخند در مراسم ترحیم (۱۳۹۱)

    بن بست هوشنگ (۱۳۹۱)

    به هدف شلیک کن (۱۳۸۷)

    حضرت یوسف (۱۳۸۶)

    پاپیتال (۱۳۸۵)

    جوجه اردک من (۱۳۸۱)

    آقای رئیس جمهور (۱۳۷۹)

    دایره سرخ (۱۳۷۴)

    پاییز بلند (۱۳۷۲)

    بر بال فرشتگان (۱۳۷۱)

    دادستان (۱۳۷۰)

    عملیات کرکوک (۱۳۷۰)

    پنجاه و سه نفر (۱۳۶۸)

    هراس (۱۳۶۶)

    گذرگاه (۱۳۶۵)

    بایکوت (۱۳۶۴)

 

مجموعه‌های تلویزیونی

    ۱ – کلانتر(در نقش سهراب)

    ۲ – صاحبدلان

    ۳ – چارخونه (مجموعه طنز) در نقش فرزاد (شخصیت)

    ۴ – یوسف پیامبر

 

مصاحبه

اردلان‌ شجاع‌کاوه‌ جزء آن‌ دسته‌ از بازیگرانی‌است‌ که‌ هر چند در ابتدا به‌ صورت‌ تجربی‌ وارددنیای‌ بازیگری‌ شد، اما در ادامه‌ به‌ دنبال‌تحصیلات‌ آکادمیک‌ رفت‌ تا به‌ نیاز تحصیل‌ وسبک‌ عمل‌ پاسخ‌ دهد. او معتقد است‌ (آدمی‌ درهر شرایط و با هر موقعیت‌ شغلی‌ که‌ باشد به‌تحصیل‌ نیاز دارد و برای‌ ورود به‌ هر کاری‌ باید به ‌صورت‌ علمی‌ و آکادمیک‌ با آن‌ حرفه‌ آشنایی‌داشته‌ باشد)

از این‌رو، وی‌ که‌ دیپلم‌ خود را در رشته‌ اقتصادکسب‌ کرده‌ بود، پس‌ از وقفه‌ وارد دانشگاه‌ تهران‌شد و در رشته‌ تئاتر ادامه‌ تحصیل‌ داد. اما تنها اخذمدرک‌ لیسانس‌ نمی‌توانست‌ روح‌ جستجوگر وذهن‌ پر از سوال‌ شجاع‌کاوه‌ را آرام‌ نماید، برای‌همین‌ باز هم‌ کارشناسی‌ ارشد خود را از دانشگاه‌تربیت‌ مدرس‌ بدست‌ آورد اما از آنجایی‌ که‌هیچ‌گاه‌ به‌ دنبال‌ جمع‌آوری‌ مدرک‌

نبوده‌ و تنهابه‌ دلیل‌ عشق‌ به‌ بازیگری‌ و هنر به‌ دنبال‌ علم‌ رفته‌بود (هنوز هم‌ پس‌ از گذشت‌ سال‌ها مدرک‌فوق‌لیسانس‌ را از دانشگاه‌ مربوطه‌ نگرفته‌ است‌)بعد از طی‌ این‌ مراحل‌ دوباره‌ به‌ صحنه‌ بازگشت‌ امااین‌ بار با دیدی‌ وسیع‌ و اطلاعات‌ و آگاهی‌ بیشتر.

تاکنون‌ شاهد ایفای‌ نقش‌های‌ متفاوتی‌ ازاردلان‌ شجاع‌کاوه‌ بوده‌ایم‌، نقش‌های‌ مثبت‌ ومنفی‌، اما جهانگیر از آن‌ نقش‌های‌ خاکستری‌ است‌که‌ هر بازیگری‌ قادر به‌ ایفای‌ آن‌ نخواهد بود،حضور در کاراکتر جهانگیر در سریال‌ روح‌ مهربان‌که‌ هر هفته‌ در شبکه‌ اول‌ سیما پخش‌ می‌شود شایدبهترین‌ بهانه‌ بود تا به‌ سراغ‌ این‌ بازیگر توانا وخوش‌خلق‌ رفته‌ و ساعاتی‌ را در دفتر مجله‌ میزبان‌ایشان‌ باشیم‌….

 

هفت‌ ساله‌ بودم‌ که‌ برای‌ اولین‌ بارحضور بر روی‌ صحنه‌ را تجربه‌ کرد. وی‌ از سال‌48 به‌ گروه‌های‌ تئاتر پوست‌ و در سال‌ 63 یکی‌از مهم‌ترین‌ اتفاقات‌ زندگی‌ هنری‌ام‌ رقم‌ خورد،حضور در فیلم‌ سینمایی‌ (بایکوت‌) به‌ کارگردانی‌محسن‌ مخملباف‌ که‌ به‌ عنوان‌ پرفروش‌ترین‌ فیلم‌سال‌ نیز معرفی‌ شد، اما از دیگر کارهای‌ این‌ بازیگرمی‌توان‌ به‌ فیلم‌های‌ گذرگاه‌، هراس‌، 53نفر، بربال‌ فرشتگان‌، دایره‌ سرخ‌، آقای‌ رئیس‌ جمهور ونیز سریال‌های‌ هشت‌ بهشت‌، حامی‌، ذهن‌ زیبا، م‌مثل‌ معلم‌، کلانتر،برگبار، شمارش‌ معکوس‌، ایستگاه‌آخر، دیوار شیشه‌ای‌، جاودانه‌، نوعروس‌ و روح‌مهربان‌ اشاره‌ کرد.

– آقای‌ شجاع‌کاوه‌ به‌ نظرتان‌ چرا بین‌بازیگرانی‌ که‌ تحصیلات‌ دانشگاهی‌ در زمینه‌بازیگری‌ دارند و آن‌هایی‌ که‌ تجربه‌ وارد این‌حرفه‌ شدند فاصله‌ افتاده‌ است‌؟

شجاع‌ کاوه‌: چرا این‌ سوال‌ را از من‌می‌پرسید؟

– به‌ این‌ دلیل‌ که‌ شما ابتدا به‌ صورت‌ تجربی‌وارد این‌ حرفه‌ شدید، اما در ادامه‌ به‌ دنبال‌تحصیلات‌ دانشگاهی‌ رفته‌اید…

شجاع‌ کاوه‌: به‌ عقیده‌ من‌ تجربه‌ و تحصیلات‌دانشگاهی‌ دو مقوله‌ جدا و مستقل‌ از هم‌ است‌، درواقع‌ هر کدام‌ شرایط مخصوص‌ به‌ خود را دارد،ما در دانشگاه‌ روش‌ تحقیق‌ را می‌آموزیم‌، درصورتی‌ که‌ در سینمای‌ امروز در مقوله‌ تجربی‌بازیگر وارد کتابخانه‌ نمی‌شود مگر برای‌ گرفتن‌صحنه‌ از فیلم‌…اما فارغ‌التحصیلان‌ برای‌ ورود ه‌بازار کار در شرایط محیطی‌ قرار می‌گیرند که‌برایشان‌ مهیا شده‌…در دهه‌ 60 در سه‌ فیلم‌پرفروش‌ ایفای‌ نقش‌ کردم‌به‌ نام‌های‌ (بایکوت‌)(گذرگاه‌)، (هراس‌) و بعد از آن‌ وارد بازار کارشدم‌ و نیز در تئاتر که‌ بیش‌ از این‌ به‌ صورت‌ تجربی‌سیزده‌ سال‌ مستمر حضور داشتم‌. بعد از طی‌ این‌مراحل‌ وارد دانشگاه‌ شدم‌ یعنی‌ حدود پانزده‌سال‌ با سینما و بازیگری‌ آشنا بوده‌ و کار کردم‌، درواقع‌ نیاز به‌ تحصیل‌ و کسب‌ علم‌ در این‌ حرفه‌زمانی‌ در من‌ احساس‌ شد که‌ می‌دیدم‌ آثای‌همایون‌ پایور که‌ فیلم‌بردار بودند در فیلم‌(گذرگاه‌) با چه‌ حوصله‌ و اشتیاقی‌ کتاب‌ می‌خواندو دیدن‌ این‌ تصویر برایم‌ همیشه‌ جذابیت‌ داشت‌از این‌ رو به‌ فکر ادامه‌ تحصیل‌ افتادم‌، اما چون‌گرفتن‌ دیپلم‌ من‌ مصادف‌ شد با انقلاب‌ فرهنگی‌ وبعد از آن‌ رفتم‌ به‌ خدمت‌ نظام‌، کمی‌ این‌ قضیه‌(ادامه‌ تحصیل‌) برایم‌ دیر شده‌ بود، اما باز هم‌آمدم‌ و درس‌های‌ گذشته‌ را با اعتقاد خواندم‌ وقبول‌ شدم‌ چون‌ احساس‌ کمبود می‌کردم‌، درواقع‌ دانشگاه‌ رفتن‌ یک‌ مسئله‌ کاملا شخصی‌ است‌،امروز یازده‌ سال‌ از اخذ فوق‌لیسانس‌ من‌می‌گذرد و من‌ احساس‌ جدایی‌ می‌کنم‌ وبرمی‌گردم‌.

 

برای‌ همین‌ دو، سه‌ سال‌ است‌ برای‌ تدریس‌برگشتم‌ به‌ محیط دانشگاه‌ با دانشجویان‌ در ارتباطهستم‌.

شما برای‌ آرامش‌ روح‌ به‌ سراغ‌ کتاب‌ و کسب‌علم‌ می‌روید و با خواندن‌ کتاب‌ می‌توانید به‌ دوهزار سال‌ پیش‌ از خود بروید، در صورتی‌ که‌ برای‌گرفتن‌ یک‌ صحنه‌ با سختی‌های‌ زیاد به‌ آن‌ مکان‌رفته‌ و فیلمی‌ ساخته‌ می‌شود، باز تاکید می‌کنم‌مقوله‌ تحصیل‌ و تجربه‌ از هم‌ جدا است‌ و در این‌حالت‌ ه‌ به‌ هم‌ نزدیک‌ شدند، باتوجه‌ به‌ این‌ که‌شدیدا احساس‌ می‌کنم‌ ما باید ملزم‌ شویم‌ تا به‌ هنرعلمی‌تر نگاه‌ کنیم‌، همان‌ طور که‌ به‌ موسیقی‌ نگاه‌می‌کنیم‌ و برای‌ موسیقی‌ کمیات‌ را قائل‌ هستیم‌برای‌ رسیدن‌ به‌ کیفیات‌، عالم‌ بازیگری‌ نیز باید این‌گونه‌ شود. به‌ نظر من‌ آدم‌ آگاه‌ و تحصیل‌ کرده‌ دراین‌ خصوص‌ بسیار کم‌ است‌.

– پس‌ با این‌ حسب‌ می‌توان‌ یکی‌ از مشکلات‌امروز سینمای‌ ما را یک‌ شبه‌ بازیگر شدن‌ و نرفتن‌ به‌دنبال‌ تحصیلات‌ دانشگاهی‌ دانست‌؟

شجاع‌ کاوه‌: بازیگر شدن‌ امروز خیلی‌ راحت‌صورت‌ می‌گیرد اما در سیستم‌ خودش‌، نه‌ یک‌شبه‌… یکی‌ از دانشجویان‌ به‌ من‌ می‌گفت‌: مگر تمام‌این‌ بازیگرانی‌ که‌ کار می‌کنند تمام‌ این‌ کتاب‌هایی‌که‌ شما می‌گویید، خواندند که‌ ما باید بخوانیم‌.گفتم‌: این‌ دو مقوله‌ جداست‌. آن‌ جوان‌نماینده‌ای‌ بود از نسل‌ خود که‌ این‌ سوال‌ درذهنشان‌ بودند و من‌ این‌ امکان‌ را دارم‌ از طریق‌مجله‌ شما حرفم‌ را به‌ تمام‌ جوان‌ها وخانواده‌های‌ ایرانی‌ برسانم‌ که‌ خیلی‌ باید کتاب‌بخوانند، می‌شود خلوت‌ها را پر کرد، می‌شود دل‌به‌ دنیا نبست‌، می‌شود خیلی‌ از کارهای‌ دیگران‌ راانجام‌ نداد، می‌شود سی‌ سال‌ کار کرد اما بی‌صدا،نه‌ با یک‌ شب‌ کار دنیا را خبر کرد… برای‌ ورود به‌این‌ حرفه‌ باید عشقت‌ را بشناسی‌، رسیدنت‌ به‌عشق‌، تحصیلات‌ دانشگاهی‌ و چهار تا کتاب‌خواندن‌ نیست‌، چهار تا فیلم‌ بازی‌ کردن‌ هم‌ نیست‌بلکه‌ فهم‌ درام‌ است‌. آرتیست‌های‌ بزرگی‌ رامی‌شناسم‌ که‌ نه‌ در حرفه‌ ما هستند و نه‌ تحصیلات‌دانشگاهی‌ دارند ولی‌ هنر در تمام‌ وجودشان‌دیده‌ می‌شود، هنری‌ که‌ ما تازه‌ باید، دانشگاه‌ها به‌صورت‌ حرفه‌ای‌ دنبال‌ این‌ کلمه‌ بگردیم‌ ولی‌خداوند این‌ ویژگی‌ را به‌ او عطا کرده‌ است‌، اوهیچ‌ آزاری‌ به‌ جز محبت‌ ندارد…

– اگر اجازه‌ دهید کمی‌ از این‌ مقوله‌ جداشویم‌، ایفای‌ نقش‌ در کدام‌ کارها را اخیرا به‌ پایان‌رسانده‌اید؟

شجاع‌ کاوه‌: نقش‌ سهراب‌ در چند اپیزود برای‌سری‌ دوم‌ سریال‌ کلانتر و همین‌ طور دو کارسینمایی‌ است‌ که‌ پخش‌ نشده‌ (البته‌ فیلم‌ نوددقیقه‌ای‌ تلویزیون‌) که‌ در یکی‌ نقش‌ پزشک‌ دارم‌و در یکی‌ دیگر نقش‌ یک‌ جوان‌ دهه‌ 50 و نیز درسرایل‌ حضرت‌ یوسف‌ مدتی‌ است‌ ایفای‌ نقش‌می‌کنم‌. البته‌ بدون‌ درج‌ خبر و بی‌سر و صدا، نقش‌فرشته‌ حضرت‌ جبرئیل‌ را ایفا می‌کنم‌ و حضورخیلی‌ مختصر کمی‌ دارم‌…

– بارها دیده‌ شده‌ وقتی‌ سری‌ دوم‌ کاری‌ساخته‌ می‌شود، به‌ موفقیت‌ نمی‌رسد، در خصوص‌کلانتر آیا این‌ ویژگی‌ صادق‌ است‌؟

 

شجاع‌ کاوه‌: اپیزودی‌ که‌ در آن‌ حضور دارم‌،خیلی‌ جای‌ بحث‌ دارد و تمام‌ بچه‌ها و کارگردان‌خیلی‌ راضی‌ بودند از کار… امید به‌ این‌ است‌ که‌ ازسری‌ قبل‌ هم‌ جذاب‌ و دیدنی‌تر شود و مردم‌راضی‌ از جلوی‌ تلویزیون‌ بلند شوند و به‌ ما بدنگویند. بعضی‌ از عزیزان‌ خیلی‌ زود نارضایتی‌خود را ابراز می‌کنند.

-چطور شد پیشنهاد بازی‌ در سریال‌ روتح‌مهربان‌ را پذیرفتید؟

شجاع‌ کاوه‌: روح‌ مهربان‌ جمع‌بندی‌ از سه‌ کارنقش‌ منفی‌ من‌ بود، ده‌ سال‌ در سینما مثبت‌ بازی‌کردم‌، بعدها در تئاتر برای‌ پایان‌ نامه‌ لیسانس‌ یک‌نقش‌ منفی‌ 60 دقیقه‌ای‌ را تک‌گویی‌ داشتم‌… تااین‌ که‌ (شب‌ و مهر) را با محمدعلی‌ خان‌ کشاورزدر سال‌ 74، کار کردم‌ و تجربه‌ یکنقش‌ منفی‌ و(ایستگاه‌ آخر)، که‌ با مرحوم‌ مهدی‌ فتحی‌ یک‌تجربه‌ دیگر نقش‌ منفی‌ و دیگر رل‌ منفی‌ را نداشتم‌،تا جهانگیر روح‌ مهربان‌، این‌ نقش‌ خیلی‌ جای‌ کارداشت‌، بهتر از این‌ها باید ظاهر می‌شدم‌، جهانگیرمثل‌ کارکترهای‌ است‌ که‌ در عمق‌ بدی‌، سعی‌می‌کنیم‌ وجه‌ مشترکی‌ پیدا کنیم‌ که‌ ما نرویم‌ به‌سمت‌ او و مثل‌ جهانگیر نشویم‌ و باعث‌ می‌شود یک‌تکان‌ شخصی‌ بخوریم‌، یکی‌ از وظایف‌ هنرمندان‌این‌ است‌ که‌ بد را طوری‌ نشان‌ دهند که‌ خوب‌ بهترشود. همیشه‌ ساختن‌ و درست‌ کردن‌ خیلی‌سخت‌تر از خراب‌ کردن‌ است‌ و به‌ عقیده‌ من‌ایفای‌ این‌ گونه‌ نقش‌ها احترام‌ به‌ مخاطب‌ است‌.

 

– به‌ نظرتان‌ شخصیت‌ جهانگیر منفی‌ است‌ یاخاکستری‌؟

شجاع‌ کاوه‌: من‌ به‌ خاکستری‌ معتقدم‌، چون‌خاکستری‌ در تمام‌ رنگ‌ها هست‌، ما خوب‌ و بدمطلق‌ نداریم‌.

– رابطه‌ شما با پدر خانومتان‌ چگونه‌ است‌،مثل‌ جهانگیر؟

شجاع‌ کاوه‌: من‌ برای‌ ایشان‌ بسیار احترام‌قائلم‌.

– غیر از بازیگری‌ به‌ چه‌ فعالیت‌ دیگری‌ انجام‌می‌دهید؟

شجاع‌ کاوه‌: در دانشگاه‌ تدریس‌ می‌کند و دعابه‌ جان‌ شما…

– چه‌ سالی‌ ازدواج‌ کردید؟

شجاع‌ کاوه‌: سال‌ 70 تشکیل‌ زندگی‌ مشترک‌دادم‌.

– یک‌ زندگی‌ هنری‌؟

شجاع‌ کاوه‌: بله‌ روی‌ صحنه‌ تئاتر ازدواج‌ کردم‌.

– همسرتان‌ هم‌ هنرمندند؟

شجاع‌ کاوه‌: بله‌، ایشان‌ هم‌ بازیگرند و هم‌دوبلور.

– چطور با همسرتان‌ آشنا شدید؟

 

شجاع‌ کاوه‌: او یکی‌ از دانشجویان‌ موفق‌ دردانشگاه‌ الزهرا بود، البته‌ در رشته‌ نقاشی‌ و در کنارآن‌ نمایش‌ نامه‌ نیز می‌نوشت‌، البته‌ اولین‌ نمایش‌نامه‌ نویس‌ زن‌ بود که‌ هجده‌ سال‌ پیش‌ سه‌ دوره‌جایزه‌ جشنواره‌ گرفت‌. در جشنواره‌ فرهنگ‌ وهنر و ادب‌ روستا، جشنواره‌ سراسری‌ دانشجویان‌کشور من‌ با ایشان‌ همکار بودم‌ اما هیچ‌ کدام‌ قصدازدواج‌ نداشتیم‌ تا این‌ که‌ در سالن‌ اصلی‌ تئاترشهر، نمایش‌ (سوءتفاهم‌) از (آلبرت‌ کامو) رابازی‌ می‌کردیم‌، ایشان‌ مارتا بودند و من‌ ژان‌ وخانم‌ ثریا قاسمی‌ هم‌ نقش‌ مادر را برعهده‌ داشتند،آنجا دو روز تئاتر را تعطیل‌ کرده‌ ازدواج‌ کردیم‌ ودوباره‌ به‌ صحنه‌ برگشتیم‌ و کارمان‌ را ادامه‌ دادیم‌ و با عشق‌ و علاقه‌ ادامه‌ زندگی‌ دادیم‌.

– از خصوصیات‌ اخلاقی‌ ایشان‌ بگویید؟

شجاع‌ کاوه‌: بسیار بسیار زیاد گذشت‌ دارند وبه‌خاطر من‌ و به‌ خاطر زندگی‌ مشترک‌ گذشت‌ کردو از صحنه‌ تئاتر فاصله‌ گرفت‌، به‌ سمت‌ رادیو رفت‌و برنامه‌ سلام‌ تهران‌ را با مرحوم‌ کیان‌ اجرامی‌کرد، چند سالی‌ آن‌ جا بود، بعد به‌ کار دوبلاژبازگشت‌. چون‌ برای‌ دیدن‌ نمایش‌ سوء تفاهم‌مدیر وقت‌ شبکه‌ آمده‌ بودند و خیلی‌ حرفه‌ای‌ به‌این‌ کار دعوت‌ شد.

– آخرین‌ کارشان‌…؟

شجاع‌ کاوه‌: مستند ایران‌ که‌ از شبکه‌ یک‌ پخش‌می‌شود و به‌ جای‌ (الیزا) خبرنگار صحبت‌ می‌کند.البته‌ دو تا نمایش‌ نامه‌ هم‌ برای‌ کار دارد، قراراست‌ دوباره‌ به‌ صحنه‌ تئاتر برگردد، انشاءا… که‌قدمش‌ مبارک‌ باشد.

– و حاصل‌ این‌ زندگی‌ مشترک‌؟

شجاع‌ کاوه‌: یک‌ دختر ده‌ ساله‌. فعلا به‌ سمت‌بازیگری‌ نیامده‌…

– در رشته‌ دیگر هنر چطور؟

شجاع‌ کاوه‌:به‌ موسیقی‌ علاقه‌ و این‌ رشته‌ را ازکودکی‌ دنبال‌ می‌کرد، در سن‌ شش‌ سالگی‌ دیپلم‌(ارف‌) گرفت‌ و توانایی‌ نواختن‌ دوساز را داشت‌.

– چه‌ چیز شما را ناراحت‌ می‌کند؟

شجاع‌ کاوه‌: ناراحتی‌ زمانی‌ پیش‌ می‌آید که‌شما شرایط محیطی‌ بیرون‌ را با خودتان‌نمی‌توانید سازگار کنید، قوه‌ای‌ بروز پیدا کند به‌نام‌ غم‌ و اندوه‌، خب‌ مسئله‌ای‌ که‌ آدم‌ را ناراحت‌می‌کند یکی‌،دو تا نیست‌، من‌ به‌ شخصه‌ در زندگی‌جهاتی‌ را انتخاب‌ می‌کنم‌ که‌ اندوه‌ را کم‌ کنم‌.

پس‌ تا زمانی‌ که‌ خداوند نعمت‌ زیستن‌ و حیات‌را به‌ ما عطا کرده‌ باید ظرفیت‌های‌مان‌را بالاببریم‌، من‌ اندوه‌ دارم‌ ولی‌ جز خودم‌ هیچ‌ کس‌نمی‌فهمد و جز با خودم‌ و خدای‌ خودم‌نمی‌توانم‌ آن‌ را بیان‌ کنم‌.

– متشکرم‌ که‌ این‌ وقت‌ را در اختیار ما قراردادید؟

شجاع‌ کاوه‌: من‌ هم‌ شما و همین‌طور تمام‌همکاران‌تان‌ کمال‌ تشکر را دارم‌ و از تمام‌جوان‌های‌ گل‌ ایرانی‌ می‌خواهم‌ هیچ‌ گاه‌ مطالعه‌را برای‌ کسب‌ علم‌ فراموش‌ نکنند، حداقل‌ شبی‌یک‌ صفحه‌ از منطق‌الطیر را بخوانند و مطمئن‌باشند ضرر نخواهند کرد.

 

 

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

۲ دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا