گفتگو با پژمان جمشیدی درباره سفر به برزیل

پژمان جمشیدی

پژمان جمشیدی یکی از آن کسانی بود که برای دیدن جام جهانی با گروه هنرمندان به برزیل سفر کرد. این سفر پر بود از اتفاقات عجیب و حاشیه‌های عجیب‌تر. به‌همین مناسبت با او گپ و گفتی داشتیم که خواندنش خالی از لطف نیست. گفت و گوی جام جم با این بازیکن سابق پرسپولیس را در زیر بخوانید:

چه شد که تصمیم گرفتید به برزیل سفر کنید؟

نه فقط به عنوان یک فوتبالیست حتی به عنوان یک بیننده معمولی دیدن جام جهانی از نزدیک برای من همیشه یک آرزو بود، تا این که از پروژه یار دوازدهم با من تماس گرفتند که تصمیم داشتند تعدادی از هنرمندان و ورزشکاران را با خود به این سفر ببرند و در کنار آن مسابقه‌ای را ترتیب داده بودند که قرار بود در شبکه نمایش خانگی به نمایش دربیاید و سه عدد دی‌وی‌دی مستند که از درآمد فروش آن مخارج سفر را تامین کنند. در نهایت در آمدی هم برای اسپانسر این داستان حاصل شود. اما داشتن اسپانسر کنسل شد و تعدادی از گروه هنرمندان کم شدند تا فقط 12 نفر ماندند که دیگر قرار شد برنامه مسابقات حذف شود و فقط سه‌دی‌وی‌دی مستند ساخته و پخش شود که با فروش آنها مخارج سفر تامین شود. به دلیل پرداخت هزینه بلیت‌ها و هتل، دیگر امکان کنسل کردن سفر وجود نداشت. با کنسل کردن هتل و بلیت‌ها 80 درصد مخارج از بین می‌رفت و این به نفع هیچ کس نبود. آژانس پروازی که این سفر را به عهده داشت به آقای جواد هاشمی پیشنهاد دادند که تعدادی که باقی مانده‌اند حتما به این سفر بروند که بخشی از هزینه ها را همان آژانس پرداخت کرد.

از تجربیات این سفر بگویید؟

جدا از تمام مسائل حاشیه‌ای این سفر برای من خیلی جذاب بود، به عنوان کسی که سال‌ها فوتبال بازی کرده‌است، دیدن بازی‌های تیم ملی ایران از نزدیک تجربه فوق‌العاده‌ای بود بخصوص بازی ایران و آرژانتین که به نظر من یکی از بهترین بازی‌های تاریخ فوتبال ایران بود. تفاوت فوتبال ما از همه نظر مثل تفاوت فرهنگی، امکانات و فنی را واقعا در این سفر حس کردم.

به نظر شما جام جهانی چه تاثیری روی مردم و جامعه دارد؟

برای این سوال می‌توانم یک مثال بزنم، در جام جهانی 98 فرانسه، این کشور دچار یک رکود اقتصادی شدید شده‌بود، بعد از جام جهانی توانستند خودشان را از رکود اقتصادی نجات دهند، فوتبال فراتر از یک ورزش است و دیگر تبدیل به یک صنعت شده است. امسال هم در کشوری برگزار شد که از لحاظ ثروت خیلی حرفی برای گفتن ندارند، اما مردمانشان عاشقانه فوتبال را دوست دارند و این سیل توریستی که به خاطر جام جهانی وارد این کشور شد، قطعا می‌تواند یک گام به جلو برای اقتصاد آنها باشد.

تیم مورد علاقه‌تان در این جام غیر از تیم ملی ایران چه تیمی است؟

من از دوران کودکی طرفدار تیم انگلیس هستم، معمولا هم مقامی نمی‌آورد، اما حرف مرد یکی است و من سر حرفم مانده‌ام!

نظرتان راجع به تیم ملی و بازی در مقابل آرژانتین چیست؟

بازی با آرژانتین اتفاق خوشایندی بود، یک بازی غرورآفرین از بچه‌ها دیدیم خصوصا در نیمه دوم بازی، گلی که مسی در دقیقه 92 به ما زد خیلی چیزها را به من ثابت کرد، یکی این که یک فوق‌ستاره می‌تواند نتیجه بازی را تغییر دهد. این که ما می‌توانیم با انگیزه و فعل خواستن خودمان را در سطح اول جهان از نظر فنی نشان دهیم، به شرط این که امکانات داشته باشیم و روی فوتبال پایه‌مان کار کنیم.

دوست داشتید که خودتان هم در این جام حضور داشتید؟

طبیعتا همه آدم‌های دنیا دوست دارند در جام جهانی بازی کنند و برای من که فوتبالیست بودم هم یکی از آرزوهایم این بود که روزی در جام جهانی بازی کنم، که متاسفانه موفق نشدم.

نظرتان راجع به حواشی و صحبت‌ها درباره پوشیدن شلوارک در برزیل چیست؟

به نظر من پوشیدن شلوارک اصلا اتفاق عجیبی نیست. خود من در تمام اردوهای ورزشی شلوارک پوشیدم. در اتفاقاتی که به وجود آمد بخشی از آنها به خود همکارانم برمی‌گردد که بنا به دلایلی وارد این سفر نشدند و مصاحبه‌هایی انجام دادند مبنی بر این که در این سفر قرار است اتفاقات عجیبی بیفتد. کاری به دیگران ندارم، اما هستند کسانی که برای مبلغ هایی مثل 20 میلیون خودشان را نمی‌فروشند. این سفر در قبال فروش آن سه مستند بود، ما هنرمندانی داشتیم که با یکی از قرار دادهایشان خیلی بیشتر از هزینه این سفر را به دست می‌آوردند، اما به دلیل علاقه‌ای که به فوتبال داشتند قبول کردند در این سفر حضور داشته باشند و اگر قرار بود تمام هزینه‌ها از جای دیگری پرداخت شود دلیلی برای ساخت آن مستند وجود نداشت. جواب دادن و روبه‌روی کسانی که این حرف‌ها را می‌زنند ایستادن نشان ضعف است و ترجیح می‌دهم حرفی نزنم، اما گفتن واقعیت همیشه بد نیست.

بهترین خاطره‌ات از سفر به برزیل چیست؟

تمام این سفر خاطره بود، برای دیدن فوتبال‌ها در بین تماشاچیان مختلف تیم‌ها بودن تجربه خوبی بود، حس علاقه به فوتبال در آن شهر موج می‌زند، هر کس پرچم کشور خودش را دارد و این فضا غیرقابل توصیف است.

تماشای جام جهانی از نزدیک چه حسی دارد؟

برای من که در عرصه حرفه‌ای نتوانستم به بازی در جام‌های جهانی برسم، دیدن بازی‌ها به عنوان تماشاگر حس فوق‌العاده‌ای بود.

چه می‌شود تیم ملی ایران که در مقابل آرژانتین خیلی خوب بازی می‌کند در بازی بعدی ضعیف عمل می‌کند؟

واقعیت فوتبال ما بازی‌ای بود که در مقابل بوسنی کردیم. ما اگر تصمیم می‌گرفتیم فوتبال بازی کنیم اختلافمان در حد همان بازی بوسنی بود. در بازی با آرژانتین ما دفاعی بازی کردیم و در دفاع موفق بودیم، در مقابل ضربات ایستگاهی و شوت که قاتل سیستم دفاعی است هم باز دوام آوردیم، اما در مقابل بوسنی قفل دروازه‌مان با ضربه از راه دور شکست و ما مجبور شدیم حمله کنیم و دقیقا آن موقع بود که مشخص شد فوتبال ما تفاوت‌های زیادی با فوتبال دنیا دارد و ما خیلی عقب هستیم.

بهترین همسفرت در برزیل چه کسی بود؟

در این سفر با محسن تنابنده همسفر بودم، اما تمام کسانی که با ما بودند فوق‌العاده بودند، همین حالا هم دلم برای همه‌شان تنگ شده است.

معمولا پیش‌بینی‌هایت برای بازی‌ها چقدر درست است؟

حداقل درباره تیم ملی خودمان تقریبا پیش‌بینی‌هایم درست بود، گفته بودم نظرم یک امتیاز است و اگر چهار امتیاز هم بگیریم خیلی متعجب نمی‌شوم، اما فکر می‌کنم این نتیجه خیلی رویایی است.

عجیب ترین اتفاق در این جام جهانی چیست؟

فکر می‌کنم حذف اسپانیا، ایتالیا و انگلیس خیلی تعجب آور بود، اما چیزی که آنجا خیلی مانور خبری‌شان بود حرکت سوآرز اروگوئه ای بود روی دفاع ایتالیا که خیلی بازتاب عجیبی داشت و اخبارشان هر چهار ساعت یکبار راجع به این موضوع صحبت می‌کرد.

بهترین تیم این جام از نظر شما کیست؟

فکر می‌کنم تا الان هلند و آلمان خیلی خوب بودند، برزیل هم با توجه به حمایت تماشاچیانی که دارد، بد نبوده است، اما آلمان باثبات‌تر بازی کرده است.

نسیم چراغلو / جام جم

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا