گفتگو با شهرام لاسمی ، قلقلی برنامه کودک دهه 60

گفتگو با شهرام لاسمی

« شهرام لاسمی» یا همان قلقلی دوست داشتنی برنامه های کودک می گوید: شخصیت های جدید وارد تلویزیون شده اند و من فراموش شده ام.
متولد ۱۳۴۳ است اما جوان و پر انرژی مانده است. در مراسمی که در نمایشگاه کتاب بجنورد با حضور او برگزار شد، همراه با بچه ها ورزش و مسابقه برگزار می کرد و تا ساعت ها عکس می گرفت و امضا می داد و گویا جوانی ۲۰ ساله بود. « شهرام لاسمی» قلقلی شخصیت دوست داشتنی برنامه های کودک را می گویم که هفته گذشته مهمان مردم بجنورد بود. او درحاشیه برگزاری این برنامه که به دعوت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان شمالی انجام شد با ما گفت و گویی اختصاصی انجام داد که در ادامه می خوانید.

در حال حاضر چه کاری انجام می دهید؟

3 سال است که با تلویزیون همکاری نمی کنم. قرار است فیلم تلویزیونی«کیف پول» در مشهد ساخته شود و برای نخستین بار مقابل دوربین ظاهر شوم.

اگر مایل هستید فلاش بکی به گذشته داشته باشیم و نخستین حضورتان در تلویزیون را به خوانندگان یادآوری کنیم؟

در سال ۱۳۶۳ از طریق برنامه «بازی، شادی، تماشا» فعالیت خود را در کنار مرحوم قنبری و مجید قناد شروع کردم.

قلقلی هم از همین برنامه متولد شد؟

بله با همین برنامه شکل گرفت و تاکنون ماندگار شده است.

چرا قلقلی حرف نمی زند؟ یعنی از ابتدا خودتان خواستید که بی کلام باشد؟

مرحوم فرهی نظرش این بود که بچه ها آن چه را که با چشم می بینند راحت تر درک می کنند، بنابراین تصمیم گرفتیم شخصیتی را به وجود آوریم که از طریق دیداری و بدون کلام با بچه ها ارتباط برقرار کند. خوشبختانه تا کنون ۳۰سال است که این شخصیت را حفظ کرده ام.

عکس العمل و واکنش بچه ها در استودیوی برنامه هایی که اجرا می کنید در برخورد با قلقلی چگونه بود؟

بچه های آن موقع، یعنی سال ۱۳۶۰ اکنون جوان و پدر و مادر شده اند و بچه های شان با من ارتباط برقرار می کنند. بچه های ۸ ، ۹ ساله من را می شناسند، اما بچه های ۳ ، ۴ ساله به دلیل این که ۳ سال است برنامه ای روی آنتن ندارم شاید من را نشناسند.

هیچ زمان نخواستید که قلقلی حرف بزند؟

نخواستم، چون می خواستم به تلویزیون وفادار باشم. مدیران سازمان اوایل می گفتند این شخصیت ملی شده است ولی من فکر نمی کنم چون هیچ حمایتی انجام نشد و هیچ برنامه ریزی برای این شخصیت نشد تا بتوانند از آن به طور مطلوب استفاده کنند.شاید قلقلی می توانست یک چارلی چاپلین در ایران باشد ولی دریغ از حمایت مسئولان.

چرا مورد حمایت قرار نگرفتید و ۳سال است با تلویزیون همکاری نمی کنید؟

فکر می کنم شرایط مالی تلویزیون خوب نیست و در چنین شرایطی، با حامی مالی باید کار کرد و من هم حامی مالی ندارم، برای همین نتوانستم در این مدت کار کنم.

شغل اصلی تان چیست؟

بازیگری است و سعی می کنم خود را آزاد تر کنم وشاید تا آینده ای نزدیک با تلویزیون کار نکنم. می خواهم برای خودم کار کنم، ضمن این که کار بازیگری و فن بیان تدریس می کنم تا کارآموزان را در زمینه کار کودک تقویت کنم. در کنار آن بازیگری را هم در فیلم ها ادامه می دهم.

برای امرار معاش، بیمه و بازنشستگی هم دارید؟

برای امرار معاش به شدت مشکل دارم اما راضی ام به رضای خداوند. من استخدام سازمان نیستم و در حال حاضر مشکلات مالی ام ادامه دارد. البته خدا را شکر ۲۰ سال است که بیمه بازیگران سینمای ایران هستم، هر چند هزینه اش را خودم پرداخت می کنم.

هیچ زمان از این که با بچه ها کار می کنید خسته نشدید؟

هرگز، آن قدر بچه ها را دوست دارم که هرگز خسته نمی شوم و برای شادی شان تلاش می کنم.

در سخنان تان اشاره کردید که می‌توانستید چارلی چاپلین ایرانی شوید. آیا الگوی تان هم این چهره شناخته شده جهان است؟

بله هم همین چهره است و هم یکی از برادران مارک است که سخن نمی گوید.این ها خیلی کمکم کردند ولی اگر شرایط فراهم می شد می توانستم خیلی بهتر از اکنون کار کنم ولی متاسفانه دریغ از حمایت مسئولان، آن ها زمانی یاد این شخصیت می افتند که من در این دنیا نیستم و دریغ ها و افسوس ها برای شان باقی می ماند. متاسفانه بعد از مرگ هنرمند، قدرش را می دانند.

چرا باید شما به فراموشی سپرده شوید؟

این مسئله به سلیقه مدیران سازمان بر می گردد. تصمیم گیری در این مسائل سلیقه ای شده است. شاید من نتوانستم برای بچه ها الگو سازی کنم. البته شخصیت های جدید وارد تلویزیون شده اند و من به فراموشی سپرده شده ام ؛یعنی آن ها جایگزین من شده اند. آن زمان که من و مجید قناد برنامه «بازی، شادی، تماشا» را اجرا می کردیم هیچ کدام از این شخصیت ها نبودند.

چرا از مجید قناد جدا شدید؟

آقای قناد در بخش کودک فعالیت می کرد و من در بخش خردسال، بنابراین از هم جدا شدیم. در آن زمان شخصی که در بخش کودک فعالیت می کرد نمی‌توانست در بخش دیگری فعالیت کند و بالعکس.

نوع اجرای کدام از مجریان برنامه های کودک را قبول دارید؟

هیچ کدام! خیلی خوب است یک شخصیت کاری را با نوآوری و خلاقیت اجرا و کارشناسی شده هم کار کند. به هیچ عنوان برنامه های شان را تماشا نمی کنم اما از دوستان می شنوم در فلان برنامه، چنین حرفی زده شده یا در فلان برنامه چنین حرکتی را انجام داده است که قشنگ نبوده است.

ویژگی یک مجری، بازیگر خوب در برنامه‌های کودک چیست؟

خود را به روز بکند و یک کار را ۱۰ سال ادامه ندهد. اگر برنامه ای مدتی موفق بوده فکر نکند همیشه ماندگار خواهد شد. زمانی برنامه ای ماندگار خواهد شد که طعم شیرین آن برنامه در خاطره ها باقی بماند. منظورم این است که هر سال باید اجرای جدید و متنوعی داشته باشد تا برای بچه ها جذاب باشد. اکنون برخی از بچه های دیروز می گویند یادش بخیر آن زمان ما برنامه «بازی، شادی، تماشا»را داشتیم. وقتی بیرون می روم و چهره و برخوردهای مهربانانه مردم را می بینم برایم یک دنیا ارزش دارد.

دوست دارید با امکانات و فناوری های جدید کنونی بچه های کنونی به دهه ۶۰ برگردید و دوباره برنامه اجرا کنید؟

بله، من دوست دارم برنامه «بازی، شادی، تماشا» را برای بچه های کنونی کار کنم چون یک مهد کودک مجازی بود. این برنامه شرایطی را فراهم می کرد تا بچه هایی که در شهرستان ها و روستاها دسترسی به مهد کودک ندارند با مسائل آموزشی آشنا شوند.

اکنون هم می شود همان شرایط را به وجود آورد و اجرا کرد. من ۳ سال پیش برنامه«اتل، متل، تماشا»را با خاله سارا اجرا می کردم و این برنامه ۹ ماه روی آنتن بود و بعد از ۹ ماه گفتند برنامه ای جدید به نام «گل گندم»به جای آن می آید و هر روز روانه آنتن شد و سپس تصمیم گرفتند آن برنامه روز در میان پخش شود و بعد تصمیم های دیگری گرفتند و سپس برنامه خاله شادونه آمد و برنامه ما را حذف کردند.

اگر با این همه عشقی که به بچه ها دارید ۲۰ سال دیگر به شما بگویند بس است و شهرام لاسمی دیگر کار نکند چه کار می کنید؟

20 سال دیگر ۷۰ ساله می شوم و دیگر نمی توانم کار کنم. البته اکنون هم به من نگفته اند کار نکنم اما کار نیست که انجام دهم و در عمل بیکار هستم.

مریم ضیغمی/ خراسان شمالی

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

1 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا